Fototydzień 12.01. – 18.01.2014r.

Dziś Fototydzień wyjątkowo wcześnie, bo w ostatnich dniach mam naprawdę dużo zadań dodatkowych, spotkań, pracy, nauki i zarówno blog jak i treningi musiały spaść na dalszy plan. Dlatego też przepraszam za mniejszą aktywność zarówno tutaj, jak i w social media, ale pomiędzy wszystkimi zajęciami miałam naprawdę mało tzw. “międzyczasu”.

Lecimy ze zdjęciami!

Fotomenu na zaostrzenie apetytów.
1. Wysokobiałkowa pizza w stylu caprese.
2. Omlet z gruszką, szpinakiem i serem żółtym.
3. Owsianka (dla mojego narzeczonego) i gryczanka (dla mnie) z rodzynkami, wheyem truskawkowym, morwą suszoną, kiwi i nerkowcami.
4. Owsianka i gryczanka z wheyem waniliowym, morwą, siemieniem lnianym, słonecznikiem, rodzynkami i czerwonymi pomarańczami (dla mnie)/bananem (dla TŻ).

Zgadniecie, co łączy te jogurty? Na dniach spodziewajcie się posta z ich udziałem

Koleżanka z pracy rozbudziła we mnie na nowo zajawkę na kiełki Na pierwszy rzut poszły kukurydza, której jeszcze nie jadłam i moja ulubiona fasola mung.

Na zdjęciu fasola – po lewej wczoraj wieczorem, po prawej dziś rano. Rośnie jak na drożdżach Po kukurydzy niestety nie widać takiego postępu, dopiero 3 ziarna mają malutkie kiełki.

Ostatnie zamówienie z MyProtein – Impact Whey Protein słodzone stewią. Czaję się już na następne smaki ze stewią

W poniedziałek odwiedzili nas znajomi, największą atrakcją oczywiście był Maor Szkoda tylko, że wszyscy mężczyźni w pokoju chowali się za i na kanapę, kiedy wypuściłyśmy go z dziewczynami z terrarium

Some selfies. Z pracy wracam czasami po 22 i ostatnie, o czym marzę, to trening. Dlatego też nauczyłam się już uskuteczniać go przed popołudniową zmianą.


Czas na anegdotki! W sumie jedną już Wam opowiedziałam przy żółwiowym zdjęciu, ale wierzcie mi, że o wiele śmieszniej wyglądało na żywo to, jak facet uciekał przed żółwiem (!) szybciej niż ja przed pająkami
Co więcej, ten sam, kiedy usłyszał, że chcemy (tzn. ja chcę, a TŻ jeszcze nie wie o tym, że chce) legwana, sam też stwierdził, że sobie go kupi. Kiedy dowiedział się, do jakich rozmiarów dorastają, zrezygnował z pomysłu.

Byliśmy z narzeczonym na zakupach, wróciliśmy, przebraliśmy się w ciuchy “po domu”. Po paru minutach:
Ja: Gdzie masz paragon?
TŻ: W kieszeni.
Ja: A ta kieszeń gdzie? (w domyśle: gdzie położyłeś spodnie?)
TŻ: W spodniach.
Ja: (groźne spojrzenie)
TŻ: Nie pamiętam, gdzie je rzuciłem.
I weź człowieku szukaj…

Mimo prostej umowy zawartej między naszą dwójką (tzn. ja gotuję, TŻ sprząta), większość rzeczy i tak muszę robić sama. Ostatnio, kiedy spieszyłam się do pracy, słyszę:
TŻ: Ogarnij swoje ciuchy, BĘDĘ ODKURZAŁ!
Zebrało mu się na porządki…

Trochę starsza anegdotka, ale przypomniała mi się w kontekście sprzątania.
TŻ w pracy, ja posprzątałam w tym czasie mieszkanie na błysk (zauważyłam, że dla większości facetów “sprzątanie” = “wytarcie kurzy, odkurzenie” i to zazwyczaj tylko w pokoju) – umyłam naczynia, ułożyłam w szafkach i na półkach, starłam kurze, umyłam urządzenia w łazience, lodówkę, zlew, kuchenkę, odkurzyłam i zmyłam podłogi (piszę o tym, bo robię tak zawsze i TŻ powinien być do tego przyzwyczajony). Wchodzi do mieszkania, widzi że jest posprzątane. Przebrał się, usiadł do kompa, po pewnym czasie zaszedł do łazienki i słyszę:
TŻ: Oooo, kabinę też umyłaś? Ja to chciałem zrobić…
No bo to logiczne, że czyszczenie prysznica nie jest elementem sprzątania…
Ale następnym razem zostawiłam mu kabinę, która dłuuugo musiała czekać, aż zbierze mu się na jej czyszczenie. Nie doczekała się. Po tygodniu przypominania w końcu się za to zabrał